Statyczna pętla histerezy sprężystej niektórych metali wywołana odkształceniem plastycznym
Artykuł jest poświęcony (mało dotychczas zbadanemu) problemowi wpływu odkształcenia plastycznego na pewne właściwości materiałów biorące udział w opisie tarcia wewnętrznego.
Wprowadzono funkcję F(a) w celu wyrażenia szerokości pętli histerezy w funkcji naprężenia. Stwierdzono, że w pewnym konkretnym przypadku do funkcji tej można dojść za pomocą wzoru interpolacyjnego Lagrange'a. Zaproponowano metodę oszacowania współczynnika rozproszenia θ–1 za pomocą funkcji F(a), modułu Younga w stanie początkowym (wyżarzonym) i siecznego modułu pętli histerezy E*.
Druga część zawiera analizę wyników eksperymentów. Badania przeprowadzono w warunkach statycznych, czyli dla bardzo małych prędkości odkształcenia, z uwzględnieniem zjawisk towarzyszących, takich jak pełzanie, i ograniczały się do pomiaru pętli histerezy oraz współczynnika rozproszenia θ–1 niektórych metali (stal miękka i mosiądzu) dla różnych wartości odkształcenia plastycznego. Zastosowano duże naprężenia, zbliżone do granicy plastyczności. Wyniki przedstawiono w postaci wykresów i tabel.
References
W. Köster, K. Rosenthal, Die Anderung von Elastizitätsmodul und Dämpfung bei der Verformung und Rekristallisation von Messing, Zeit. für Metall., 30 (1938), 345.
J.D. Lubahn, Hysteresis and anelasticity in cold, Worked Stainless Steel, Proc. ASTM, 58 (1958), 971.
J. Muir, On the Recovery of Iron from Overstrain, Phil. Trans. Roy. Soc. London, 193A (1900), 1.
A.S. Nowick, Internal friction and dynamic moduls of coldworked metals, J. Appl. Phys., 25 (1954), 1129.
S.L. Smith, J.V. Howard, The recovery of proportional elasticity in overstrained steel, Proc. Roy. Soc., London, 137A (1932), 519.