Kształtowanie prostych ustrojów kratowych metodą wyznaczania konturu całkowitej niejednoznaczności

W pracy podano metodę kształtowania optymalnego prostych kratownic z uwzględnieniem warunku stateczności; jako przykład przeanalizowano kratownicę dwuprętową. Metoda ta polega na określeniu tzw. konturów całkowitej niejednoznaczności W rozważanym przypadku rozpatrzono trzy postaci utraty stateczności: niestateczność poszczególnych prętów, tak zwaną «niestateczność poziomą» bez wyboczenia prętów oraz wyboczenie w postaci przeskoku. Dla wszystkich trzech postaci utraty stateczności wyznaczono odpowiednie siły krytyczne w zakresie sprężysto-plastycz­nym, jak również kontury całkowitej niejednoznaczności.